- Ο αριθμός των τοκετών αλλά και ο θηλασμός επηρεάζουν το μελλοντικό βάρος της γυναίκας, υποστηρίζουν Βρετανοί επιστήμονες
Ο αριθμός
των παιδιών και η επιλογή του θηλασμού ή όχι, επηρεάζει το βάρος της
γυναίκας με την πάροδο των ετών, διαπιστώνει βρετανική μελέτη που
δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Obesity.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης με επικεφαλής την Δρ Κέρστι Μπομπροου υποστηρίζουν ότι ο τοκετός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας, ενώ ο θηλασμός μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο αυτό, κατά περίπου 1%, για κάθε έξι μήνες που διαρκεί.
Όπως επισημαίνουν, ο θηλασμός δεν είναι μόνο ευεργετικός για την υγεία των βρεφών αλλά και της μητέρας και μάλιστα σε βάθος χρόνου.
Αν και το όφελος για κάθε γυναίκα ξεχωριστά, ως προς την μείωση του βάρους είναι μικρό, το όφελος είναι μεγαλύτερο σε συλλογικό επίπεδο, σε ότι αφορά παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Οι επιστήμονες μελέτησαν στοιχεία για περίπου 740.000 γυναίκες -πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε τόσο μεγάλο δείγμα πληθυσμού- μέσης ηλικίας 58 ετών και συσχέτισαν το βάρος και το ύψος τους (από όπου προκύπτει ο δείκτης μάζας σώματος) με το ιστορικό των γεννήσεων και του τυχόν θηλασμού. Ένας ΔΜΣ από 18,5 έως 25 είναι φυσιολογικός, από 25 έως 30 δείχνει ότι το άτομο είναι υπέρβαρο και πάνω από 30 παχύσαρκο.
Όπως διαπιστώθηκε, όσο περισσότερα παιδιά έχει αποκτήσει μία γυναίκα, τόσο τείνει να αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου ο ΔΜΣ της. Όσες δεν είχαν αποκτήσει παιδιά, είχαν ΔΜΣ 25,6 κατά μέσο όρο, ενώ όσες είχαν κάνει τέσσερις ή περισσότερες γέννες, είχαν μέσο ΔΜΣ 27,2 μετά τα 55 χρόνια τους.
Μεταξύ των γυναικών που είχαν γεννήσει, το 70% περίπου είχαν θηλάσει για 7,7 μήνες, κατά μέσο όρο. Για κάθε έξι μήνες θηλασμού, όπως παρατήρησαν οι ερευνητές, ο ΔΜΣ της γυναίκας ήταν περίπου 1% μικρότερος.
Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει πως ο θηλασμός αδυνατίζει, όμως δείχνει ότι όντως υπάρχει σχέση ανάμεσα στο μελλοντικό βάρος της γυναίκας και στον θηλασμό. Η σχέση αυτή υπάρχει ακόμα και όταν απομονωθούν άλλοι παράγοντες κινδύνου για παχυσαρκία, όπως η έλλειψη σωματικής άσκησης.
Αν και δεν είναι σαφές γιατί ο θηλασμός συνδέεται με ελαφρώς μειωμένο βάρος, μία πιθανή εξήγηση, κατά την Δρ Μπομπροου, είναι ότι επιδρά στο κέντρα ελέγχου του μεταβολισμού στον εγκέφαλο της μητέρας. Όπως τόνισε, οι γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ακόμα, καλά θα έκαναν να θηλάσουν τα παιδιά τους.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης με επικεφαλής την Δρ Κέρστι Μπομπροου υποστηρίζουν ότι ο τοκετός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας, ενώ ο θηλασμός μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο αυτό, κατά περίπου 1%, για κάθε έξι μήνες που διαρκεί.
Όπως επισημαίνουν, ο θηλασμός δεν είναι μόνο ευεργετικός για την υγεία των βρεφών αλλά και της μητέρας και μάλιστα σε βάθος χρόνου.
Αν και το όφελος για κάθε γυναίκα ξεχωριστά, ως προς την μείωση του βάρους είναι μικρό, το όφελος είναι μεγαλύτερο σε συλλογικό επίπεδο, σε ότι αφορά παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Οι επιστήμονες μελέτησαν στοιχεία για περίπου 740.000 γυναίκες -πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε τόσο μεγάλο δείγμα πληθυσμού- μέσης ηλικίας 58 ετών και συσχέτισαν το βάρος και το ύψος τους (από όπου προκύπτει ο δείκτης μάζας σώματος) με το ιστορικό των γεννήσεων και του τυχόν θηλασμού. Ένας ΔΜΣ από 18,5 έως 25 είναι φυσιολογικός, από 25 έως 30 δείχνει ότι το άτομο είναι υπέρβαρο και πάνω από 30 παχύσαρκο.
Όπως διαπιστώθηκε, όσο περισσότερα παιδιά έχει αποκτήσει μία γυναίκα, τόσο τείνει να αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου ο ΔΜΣ της. Όσες δεν είχαν αποκτήσει παιδιά, είχαν ΔΜΣ 25,6 κατά μέσο όρο, ενώ όσες είχαν κάνει τέσσερις ή περισσότερες γέννες, είχαν μέσο ΔΜΣ 27,2 μετά τα 55 χρόνια τους.
Μεταξύ των γυναικών που είχαν γεννήσει, το 70% περίπου είχαν θηλάσει για 7,7 μήνες, κατά μέσο όρο. Για κάθε έξι μήνες θηλασμού, όπως παρατήρησαν οι ερευνητές, ο ΔΜΣ της γυναίκας ήταν περίπου 1% μικρότερος.
Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει πως ο θηλασμός αδυνατίζει, όμως δείχνει ότι όντως υπάρχει σχέση ανάμεσα στο μελλοντικό βάρος της γυναίκας και στον θηλασμό. Η σχέση αυτή υπάρχει ακόμα και όταν απομονωθούν άλλοι παράγοντες κινδύνου για παχυσαρκία, όπως η έλλειψη σωματικής άσκησης.
Αν και δεν είναι σαφές γιατί ο θηλασμός συνδέεται με ελαφρώς μειωμένο βάρος, μία πιθανή εξήγηση, κατά την Δρ Μπομπροου, είναι ότι επιδρά στο κέντρα ελέγχου του μεταβολισμού στον εγκέφαλο της μητέρας. Όπως τόνισε, οι γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ακόμα, καλά θα έκαναν να θηλάσουν τα παιδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου